can

KurdîBiguhêre
BilêvkirinBiguhêre
Biguhêre
Zayenda nêr a binavkirî | ||||
---|---|---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar | ||
Navkî | can | can | ||
Îzafe | canê | canên | ||
Çemandî | canî | canan | ||
Nîşandera çemandî | wî canî | wan canan | ||
Bangkirin | cano | canino | ||
Zayenda nêr a nebinavkirî | ||||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar | ||
Navkî | canek | canin | ||
Îzafe | canekî | canine | ||
Çemandî | canekî | caninan |
can nêr
Bi alfabeyên dinBiguhêre
Ji wêjeya klasîkBiguhêre
- Da weqtê liqayê bi te hey bin di beqayê
Min neqdê dil û can di fenayê bi selem da
Yaqûtifiroşan di kef elmas-i şikestin— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)
BiwêjBiguhêre
- can dan: 1. mirin 2) xwe bo xatirê tiştekê/î dan kuştin
- can ji dest dan: mirin, wefat kirin
- can winda kirin: mirin, wefat kirin
Bide berBiguhêre
EtîmolojîBiguhêre
Hevreha giyan û jiyan û zindî, ji proto-hindûewropî *gʷeiH₃w- ("jîn")
JêBiguhêre
WergerBiguhêre
Rengdêr 1Biguhêre
can
WergerBiguhêre
Rengdêr 2Biguhêre
can
- (delal, spehî, rind, xweşik) Binere: ciwan
InglîzîBiguhêre
BilêvkirinBiguhêre
Deng (DYA) Deng (Keyaniya Yekbûyî (London)) Deng Deng (Keyaniya Yekbûyî (Southern England))
LêkerBiguhêre
Dem | Form | |
---|---|---|
Rader | to can | |
Nihaya sade | ||
he, she, it | can | |
Boriya sade | could | |
Partîsîpa borî | could |
can
HevmaneBiguhêre
DijmaneBiguhêre
Biguhêre
can
TirkîBiguhêre
BilêvkirinBiguhêre
Deng
Biguhêre
can
- Can, gan, giyan.
- ruh
- O canını sana feda eder.
- Ew canê xwe fedayî te dike.
- O canını sana feda eder.
- ruh
- Sende hiç can yokmuş be.
- Di te de qet can tune lo.
- Sende hiç can yokmuş be.
- Can.
- Benle beraber dört canız.
- Tevî min em çar can in.
- Benle beraber dört canız.
- Can.
- Canım gezmek istiyor.
- Canê min gerê dixwaze.
- Canım gezmek istiyor.
- Can.
- Hadi canlar, biraz çabuk olun.
- Hade canino, piçek sivik bin.
- Hadi canlar, biraz çabuk olun.
- ruh, şîrîn
- Sen ne can çocuksun.
- Tu çi zarokekî mîna can î.
- Sen ne can çocuksun.