KurdîBiguhêre

BilêvkirinBiguhêre

NavdêrBiguhêre

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî can can
Îzafe canê canên
Çemandî canî canan
Nîşandera çemandî canî wan canan
Bangkirin cano canino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî canek canin
Îzafe canekî canine
Çemandî canekî caninan

can nêr

  1. giyan, ruh, saxî, rih, jiyan, jîn, gan (2)

Bi alfabeyên dinBiguhêre

Ji wêjeya klasîkBiguhêre

BiwêjBiguhêre

Bide berBiguhêre

EtîmolojîBiguhêre

Hevreha giyan û jiyan û zindî, ji proto-hindûewropî *gʷeiH₃w- ("jîn")

Biguhêre

WergerBiguhêre

Rengdêr 1Biguhêre

can

  1. giyan, ruha min, hêja, qurban, ez-heyran, birêz, rêzdar

WergerBiguhêre

Rengdêr 2Biguhêre

can

  1. (delal, spehî, rind, xweşik) Binere: ciwan

InglîzîBiguhêre

BilêvkirinBiguhêre

LêkerBiguhêre

Lêkera awarte
Dem Form
Rader  to can
Nihaya sade
 he, she, it  can
Boriya sade  could
Partîsîpa borî  could

can

  1. karîn, şiyan, kanîn, tiwanîn,
    hêz bo kirina tiştekê hebûn,
    taqet bo kirina tiştekê/î hebûn

HevmaneBiguhêre

DijmaneBiguhêre

NavdêrBiguhêre

can

  1. kod, kodik, qutî, qotîk, teneke,
    amanê madenîderîgirtîxwarin tê de têt parastin.

TirkîBiguhêre

BilêvkirinBiguhêre

NavdêrBiguhêre

can

  1. Can, gan, giyan.
  2. ruh
    O canını sana feda eder.
    Ew canê xwe fedayî te dike.
  3. ruh
    Sende hiç can yokmuş be.
    Di te de qet can tune lo.
  4. Can.
    Benle beraber dört canız.
    Tevî min em çar can in.
  5. Can.
    Canım gezmek istiyor.
    Canê min gerê dixwaze.
  6. Can.
    Hadi canlar, biraz çabuk olun.
    Hade canino, piçek sivik bin.
  7. ruh, şîrîn
    Sen ne can çocuksun.
    Tu çi zarokekî mîna can î.