qurban

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /qʊɾˈbɑːn/
• Kîtekirin: qur·ban

Navdêr

qurban

1. boraq, gorî kirin tişta/ê têt dan bo xêrkirinê

   Beranek ser jê kir û kir qurban bo bavê xwe û da feqîran.

2. kesa/ê yan tişta/ê ziyan gihiştiyê

   Gelek kesên bêguneh di vî şerrî de bûne qurban.
   (Neheqî li wan bûye.)

3. tiştek giring dan bi tiştek ku hê giringtir tê hesibandin

   Em dê canê xwe bo Kurdistanê bikin qurban.
   (Em dê xwe bo Kurdistanê bidin kuştin.)

4. heyran, kesa/ê pirr ji kesekê/î yan tiştekê/î hez dike

   Ez qurbana çavên te yên reş bim!

Ji wêjeya klasîk

• Îd e w hebîbê nezre lê
  Yan dê bi qurban bî Melê
  Ya reb bibînim roj hilê — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: قوربان‎

Hevmane

• gorî

Jê

• (Lêker) kirin qurban
• (Lêker) qurban kirin
• qurban dan
• (Navdêr) qurbankirin
• (Navdêr) qurbandan
• cejna qurbanan
• qurbanî

Etîmolojî

Deyn ji erebî قربان‎ (qurban), hevreha îbranî קרבן‎ (qorban), aramî ܩܘܪܒܢܐ‎ (qurbana) ji rehê q-r-b- (nêzîk bûn). Ji eynî rehî: eqreba, eqrebe.

Werger

• Almanî: Opfer → de nêr, Opfertier → de, ^?lieb → de, ^?Betroffener → de m
• Erebî: قربان‎ (qurban), ^?ضحية‎, ^?الأضحیة‎, ^?الحماء‎, ^?الذبیحة‎, ^?الشــبر‎, ^?الشعیرة‎, ^?الضحیة‎, ^?العتر‎, ^?العتیرة‎, ^?النسك‎, ^?النسیكة‎, ^?الهدي‎
• Farisî: قربان‎ → fa (qurban)
• Fînî: uhri → fi, syntipukki → fi, sûcdarkirî
• Îngilîzî: offer → en, victim → en, sacrifice → en, ^?holocaust → en, ^?vitta → en, ^?corban → en, ^?scapegoat → en
• Tirkî: kurban → tr, sungu → tr