KurdîBiguhêre

BilêvkirinBiguhêre

NavdêrBiguhêre

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî ruh ruh
Îzafe ruha ruhên
Çemandî ruhê ruhan
Nîşandera çemandî ruhê wan ruhan
Bangkirin ruhê ruhino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî ruhek ruhin
Îzafe ruheke ruhine
Çemandî ruhekê ruhinan

ruh

  1. can, giyan, rewan, firoher, saxî, jiyan
    • Ew hebîbê rohniya heft asîman
      Herdu alem qalib ew ruh û rewan
      (Mewlûda Kurdî ~1720, Mela Hesenê Bateyî)
    Ew bêruh e. (mirî ye)
    Ruha xwe ji dest dan. (mirin)

HerwihaBiguhêre

Bi alfabeyên dinBiguhêre

Bide berBiguhêre

EtîmolojîBiguhêre

Ji erebî روح‎ (rûḥ: ruh; bêhna xweş), hevreha aramî ܪܘܚܐ / רוחא (rûxa: ruh) û ריהא (r-y-ḥa: bêhna xweş), îbrî רוח (rûxe: ruh). Ji heman rehî rihan.

BikaranînBiguhêre

Lêker:

Navdêr:

Biguhêre

WergerBiguhêre

TirkîBiguhêre

BilêvkirinBiguhêre

NavdêrBiguhêre

ruh

  1. can, ruh, giyan, rewan, firoher
  2. ruh
    bu adamda ruh yok di vê mirovî de ruh nîn e
  3. puxte, noqtaya girîng, ruh
    meselenin bütün ruhu burada hemî ruhê meseleyê di vir de ye
  4. esans
    nane ruhu esansa nane