KurdîBiguhêre

BilêvkirinBiguhêre

Navdêr 1Biguhêre

 
Kesek bi rihên dirêj

rih bi gelemperî pirjimar

  1. , mûyên li gep û alekên zelaman şên dibin
    (û bi gelemperî tên tiraşîn)
    • جزل و فرح چه شاهیه موت مرن گرین بکا
      ثور و حمار گا و کر بان چیه سقف باب در
      جبهه انی فم دڤه لحیه رهن خبر نبا

      Cezl û fereḥ çi? Şahî ye; mewt-i mirin; girîn beka
      S̤ewr û ḥimar-i ga û ker; ban çi ye? Seqf-i; bab-i der
      Cebhe enî; fem dev e; liḥye rih in; xeber neba (Nûbihara Biçûkan, 1683, Ehmedê Xanî)

Bi alfabeyên dinBiguhêre

HerwihaBiguhêre

Bide berBiguhêre

Biguhêre

EtîmolojîBiguhêre

Herwiha , ridên, ridîn, hevreha soranî ریش(rîş) (rîş), farisî ریش‎ (rîş), tacikî риш (rîş), pehlewî rêş, zazakî erdîş, ji proto-hindûewropî *wréh₂ds (reh, ra) ku herwiha serekaniya reh û rêv yên kurdî ye jî (binere: reh, rêv). Forma "rîş" ji farisî ketiye soranî ji ber ku "ş" ya farisî hevberî "h" ya kurdî ye: farisî "çeşm" kurdî "çehv > çav", farisî "aşna" kurdî "hîn" (hîn bûn/kirin).

Bi zaravayên dinBiguhêre

  • Kurmancî: rih, rîh, rî, rihi, riwî, rîdên, ridîn, ridûn, rudan, rêdîn, rû, ru, ruy, ruh, rêh, rah
  • Soranî: ridên, rîdên, rîş
  • Kirmanckî/zazakî: erdiş, êrdîş, erdîs, herdîşe, herdîşê, herdiş
  • Hewramî: rîş
  • Kirmaşanî/kelhûrî: rîş
  • Feylî: rîş
  • Lekî: rîş

WergerBiguhêre

Navdêr 2Biguhêre

rih nêr r-ya qelew

  1. reh, demar, pişkên dirêj yên leşê mirov û candarên din ku xwîn tê re dimeşe

WergerBiguhêre

Navdêr 3Biguhêre

rih nêr r-ya zirav

  1. ruh, can, giyan, saxî

WergerBiguhêre