KurmancîBiguhêre

BilêvkirinBiguhêre

RengdêrBiguhêre

kin, k-ya nerm

  1. kurt, qut, quse, ne dirêj
    • Her celeb, her texlît dar hebûn. Darên biber, darên bêber, zirav, qalind, kin qayîm û kevnar her babet hebûn. — (Tu, Mehmed Uzun, 1984)

DijmaneBiguhêre

Bide berBiguhêre

Biguhêre

EtîmolojîBiguhêre

Hevreha zazakî kilm, elwîrî-wîderî کله (kulê), ji zimanên îranî (bi taybetî bakur-rojavayî).

Bi zaravayên dinBiguhêre

WergerBiguhêre

Formeke lêkerêBiguhêre

kin

  1. formek e ji lêkera kirinê
    Kerem kin!
    Hûn bi Xwedê kin!

NavdêrBiguhêre

kin nêr

  1. (tiştên lixwekirinê) Baştir: kinc

SoranîBiguhêre

DaçekBiguhêre

kin

  1. nik, cem, dev, bal, ba

EtîmolojîBiguhêre

Hevreha kurmancî nik.

InglîzîBiguhêre

BilêvkirinBiguhêre

NavdêrBiguhêre

kin

  1. xizm, kesûkar, mirov, eqrebe

TirkîBiguhêre

NavdêrBiguhêre

kin

  1. kîn, mûd
  2. rik, gir, kir, kudûr, qudret