Bilêvkirin

biguhêre

nik

  1. (Badînî, Hekarî) ba, bal, cem, dev, lalê
    Ez çûm nik wê.
    Ez ji nik wê hatim.
    Ez li nik wê me.
    • Wî xwe li civatê girt, çû nik wan, silav da wan û rûnişt — (Firat CewerîGirtî, Weşanên Nûdem1986)
    • ھەردەم دا لورین چیتە نك و دا بویکا باربی ژبیر کەت ھێلیتە ل مال، چونکی یاری دگەل ھەڤالا خۆ دکرن و بەس ھزرا وێ لسەر یارییا بوو دگەل وێ — (Leylan ÎsmeîlBêrîvan û Hîvî (Çîrokêt Zarokan), Çapxana Xanî, Dihok, 2012, r. 15)
      Herdem da Lurîn çîte nik û da bwîka barbî jibîr ket hêlîte li mal, çunkî yarî digel hevala xo dikirin û bes hizra wê liser yarîya bû digel wê.

Etîmolojî

biguhêre

Bi zaravayên din

biguhêre
Tewandina nik  
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî nik nik
Îzafe nika nikên
Çemandî nikê nikan
Nîşandera çemandî nikê wan nikan
Bangkirin nikê nikino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî nikek nikin
Îzafe nikeke nikine
Çemandî nikekê nikinan

nik

  1. kujî, goşe, rex, alî, hêl: Sê-nik

nik

  1. baş, qenc, nexerab. (bi taybetî di berhemên klasîk de çavkanî?)