KurmancîBiguhêre

BilêvkirinBiguhêre

Navdêr 1Biguhêre

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî alî alî
Îzafe aliyê aliyên
Çemandî alî aliyan
Nîşandera çemandî alî wan aliyan
Bangkirin aliyo aliyino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî aliyek aliyin
Îzafe aliyekî aliyine
Çemandî aliyekî aliyinan
 
Aliyê rastê yê vê alayê sor û yê çepê jî şîn e. (1)

alî nêr

  1. Al, hêl, rex, la, qam, lay, teref, tenişt, teref, dîw.
    Aliyê rastê yê kendalî çiya bû û aliyê çepê jî deştek bê serûbin bû.

HerwihaBiguhêre

Bi alfabeyên dinBiguhêre

EtîmolojîBiguhêre

Ji ya berê al, ji proto-îranî *erdhe-, hevrehên kurmancî al, ala, alek, hêl, herwiha sanskrîtî erdhe- (alî; nîv), avestayî eride, parsî areg, pehlewî aleg, peştûyî اړخ (errx) û soranî bi metatezê لا / la û لایه‌ن / layen

Biguhêre

WergerBiguhêre

Navdêr 2Biguhêre

alî

  1. Alîkarî, yarmetî, destek, komekî, arîkarî, halîkarî, harîkarî, harî.
    Berfîn! Here alî diya xwe bike, ma bi tena serê xwe ewê çawa şîvê çêke.

HerwihaBiguhêre

EtîmolojîBiguhêre

Ji ya berê arî, hevreha farisî یاری‎(yarî), partî ʾdyʾwryft (ez̤yawerîft).

ZazakîBiguhêre

NavdêrBiguhêre

alî

  1. alî, teraf, pişt[1].

ÇavkanîBiguhêre