esans

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	esans	esans
Îzafe	esansa	esansên
Çemandî	esansê	esansan
Nîşandera çemandî	wê esansê	wan esansan
Bangkirin	esansê	esansino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	esansek	esansin
Îzafe	esanseke	esansine
Çemandî	esansekê	esansinan

esans mê

1. konsantrat, madeyê ku ji riwekekê hatiye wergirtin û têkilî nav avekê yan madeyekî din tê kirin daku tam an bêhnê bidiyê

Etîmolojî

Ji fransî essence

Werger

• îngilîzî: essence, concentrate
• Tirkî: ^?esans → tr, ^?ruh → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Tirkiye (Îzmîr))^ⓘ

Navdêr

esans

1. esans