bêcanî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /beːd͡ʒɑːˈniː/
• Kîtekirin: bê·ca·nî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bêcanî	bêcanî
Îzafe	bêcaniya	bêcaniyên
Çemandî	bêcaniyê	bêcaniyan
Nîşandera çemandî	wê bêcaniyê	wan bêcaniyan
Bangkirin	bêcaniyê	bêcaniyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bêcaniyek	bêcaniyin
Îzafe	bêcaniyeke	bêcaniyine
Çemandî	bêcaniyekê	bêcaniyinan

bêcanî mê

1. rewşa bêcanbûnê
2. bêgiyanî, bêruhî, biyanîtî, namotî, xerîbî, bêganî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji bêcan + -î

Werger

• Tirkî: cansızlık → tr