han

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɑːn/
• Kîtekirin: han

Cînav

han

1. ya / yê ji bêjerê/î û guhdarê/î dûr ya ku bêjer bala guhdarê dibiyê

   ewa han, eva han, ewê han, evê han, ewên han, evên han

   • Yûsifê dewr û zemanî
     Go nesîm han vî nişanî
     Lê ji bo nekhê dehanî — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Herwiha

• ha
• hanê
• he
• henê

Jê

• (Lêker) han dan

• (Navdêr) handan

Etîmolojî

Hevreha pehlewî han, an, farisî an, partî ho, zazakî na ji zimanên îranî. հոն (hon: wir, wê dera han) ya ermeniya rojavayî ji kurdî ye.

Werger

• Farisî: ^?بیا بگیر‎ → fa, ^?تشویق‎ → fa
• Îngilîzî: that → en, that over there, ^?incitement → en
• Tirkî: ^?imdat → tr, ^?şu → tr

Navdêr 1

han mê

1. çûn harîkariya yekî/ê kirin, di tana yekî/ê çûn

   Baş bû tu di hana me hatî, yan da em hemî mirîn.

Werger

• Îngilîzî: to go help someone → en

Navdêr 2

han mê

han dan

1. dehf dan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. teşwîq kirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Afarî

Lêker

han

1. dotin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên dotin hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Danmarkî

Cînav

han

1. ew
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Khasiyî

Navdêr

han

1. werdek, miravî, bet, ordek
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên werdek hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Lîmbûrgî

Lêker

han

1. hebûn (xwedî bûn, di dest de bûn)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên hebûn hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Norwecî

Bilêvkirin

• Deng (Norwêc (Bærum Municipality))^ⓘ

Cînav

han

1. ew
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Swêdî

Cînav

han

1. ew; wî (tenê bo yên nêr)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bide ber

• hon

Jê

• hans
• honom

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

han

1. xan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)