birêz

Kurdî

Rengdêr

birêz

1. Hêja, rêzdar, birûmet, xwedî hêjayî.
2. Efendî, seyda, zêdeyî axaftinê de tê ber navên mirovan.
3. rêzî, rêz rêz e, rêzkirî

Dijmane

• bêrêz

Jê

• birêzî
• birêztî
• (Lêker) birêz bûn
• (Lêker) birêz kirin

• (Navdêr) birêzbûn
• (Navdêr) birêzkirin
• (Navdêr) birêzgirtin

• (Rengdêr) birêzbûyî
• (Rengdêr) birêzkirî

Etîmolojî

bi- + rêz. Berê di medyaya kurmancî de peyva "birêz" jî wek "berêz" dihat bikaranîn ji ber ku di soranî de "berêz" bû. Lê vê dawiyê hema bêje her kes forma kurmancîkirî "birêz" bi kar tîne ji ber ku hevbera "be" ("by, with, -ful") ya soranî di kurmancî de "bi" ye.

Bi zaravayên din

• Soranî: berêz

Werger

• Almanî: ehrlich → de, berühmt → de, artig → de, geehrt → de, ehrwürdig → de, ^?respektabel → de, ^?ehrfürchtig → de
• Erebî: محترم‎ → ar, ^?موقر‎ → ar
• Farisî: آقا‎ → fa, محترم‎ → fa, جناب‎ → fa
• Inglîzî: honorable → en, honourable → en, respected → en, beg → en, gentleman → en, sir → en, Mr → en, venerated → en, palmary → en, mr → en, mister → en, (3) battle formation → en
• Tirkî: saygın → tr, bey → tr, muhterem → tr, mürettep → tr, sayın → tr, sıralı → tr