Kepirek li bin darekê.
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kepir kepir
Îzafe kepira kepirên
Çemandî kepirê kepiran
Nîşandera çemandî kepirê wan kepiran
Bangkirin kepirê kepirino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kepirek kepirin
Îzafe kepireke kepirine
Çemandî kepirekê kepirinan

kepir

  1. Cihek e ji çend stûn û banek ji karîte û çilû hatiye avakirin lê bêdîwar e (bi taybetî bo ku mirov li germaya havînê lê bimîne ji ber ku di xaniyan ve zêde germ e).
  2. (çandinî) Cihê rast û sûs ku mirov bi hêsanî dikane çandiniyê lê bike.
    Hevmane: deşt, best, berî, aran
  3. (Sirûc, çandinî) Axa sor ya ku ji bo çandiniyê zengîn e.

Bi alfabeyên din

biguhêre

Bide ber

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Bi maneya "cihê çandinê" ji aramî ܟܦܪܐ(kepra, gund, avahiyên gundan) ji akadî 𒅗𒀊𒊒 (kapru, çandingeh).

Bi wateya "avahiyê bêdîwar" belkî ji eynî rehî yan jî bi metatezê hevreha farisî كربه(kurbê) / كلبه(kulbê) herdu bi maneya "kolik, holik, odeya biçûk, xanîk, dikan", ji yûnanî καλύβη (kalývi) (kalûbê: wek wê wateyê) ji καλύπτω (parastin, hilgirtin, niximandin) ji proto-hindûewropî *kel- (parastin, niximandin, sitirandin) herwiha bi riya latînî serkaniya peyva kîler e jî.

kepir

  1. kepîr