ava

 Binêre herwiha: Ava

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɑːˈvɑː/
• (Rengdêr) Deng (Wan)^ⓘ
• (Formeke navdêrê) Deng (Wan)^ⓘ
• Kîtekirin: a·va

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
ava	avatir	herî ava (merkezî) tewrî ava (rojavayî)

ava

1. Ne kavil, ne xirabe, ne xirabkirî, ne xopan, ne wêran, ne ruxandî, ne hilweşandî

   Hevmane: çêkirî, dirist, birêk, birêkûpêk, lidar, çalak, liserxwe

   • Spêde kifş-i bû dîsa
     Merîxa nehsê ava bû
     Xwiya bû roj di şerqê da — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئاڤا

Herwiha

• awa (2)

Dijmane

• kavil
• wêran
• xirabe
• xopan

Jê

• -ava
• (lêker) ava bûn
• (lêker) ava kirin
• (navdêr) avabûn
• (rengdêr) avabûyî
• avaçûyî
• avadan
• avahî
• avakar
• avakarî
• avaker
• avakerî
• (navdêr) avakirin
• (rengdêr) avakirî
• avanî
• avatî
• avayî

Etîmolojî

Ji proto-îranî *āpāta- ji proto-hindûewropî *peh₂- (“parastin”), têkilî farisî آباد (abad) û soranî ئاوه‌دان (awedan) / awedan zazakî awan. Belkî hevreha sanskrîtî आवास (āvāsa)

Werger

• Îngilîzî: built → en
• Tirkî: bayındır → tr, mamur → tr, şen → tr, abat → tr

Formeke navdêrê

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Îzafe	ava	avên

ava

1. Rewşa îzafeyî yekjimar binavkirî ya av.