îcar
Hoker
biguhêreîcar
- vê carê, ev car
- Lê ha va ev forq jî pê hisiyaye. Îcar ez ê çewa bikim — (Balafira Jînê, Zeynelabidîn Zinar, Weşanên Pencînar)
- ca, ce, vêca, vêga, jixwe, nexwe, madem, madem ku, êdî, ji niha pêve
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Herwiha
biguhêreBide ber
biguhêreJê
biguhêre- (Lêker) îcar dan
- (Lêker) îcar kirin
- (Navdêr) îcardan
- (Navdêr) îcarkirin
Etîmolojî
biguhêreWerger
biguhêreNavdêr
biguhêreZayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | îcar | îcar |
Îzafe | îcara | îcarên |
Çemandî | îcarê | îcaran |
Nîşandera çemandî | wê îcarê | wan îcaran |
Bangkirin | îcarê | îcarino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | îcarek | îcarin |
Îzafe | îcareke | îcarine |
Çemandî | îcarekê | îcarinan |
îcar mê
- kirê,
bikaranîna malê kesekî bi heq anku bi pare
(bi taybetî di xaniyê kesekî ve jîn û her meh diravek diyarkirî dan xwedana/ê wî xanî)- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Bide ber
biguhêreJê
biguhêreEtîmolojî
biguhêreJi erebî ايجار (îcar) ji rehê ا ج ر (e-c-r, “kirê kirin, pare dan”), hevreha aramî ܐܓܪܐ (eğra).