îcar
Hoker
biguhêreîcar
- vê carê, ev car
- Lê ha va ev forq jî pê hisiyaye. Îcar ez ê çewa bikim — (Balafira Jînê, Zeynelabidîn Zinar, Weşanên Pencînar)
- ca, ce, vêca, vêga, jixwe, nexwe, madem, madem ku, êdî, ji niha pêve
- Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
Herwiha
biguhêreBide ber
biguhêreJê
biguhêre- îcar dan (lêker)
- îcar kirin (lêker)
- îcardan (navdêr)
- îcarkirin (navdêr)
Etîmolojî
biguhêreWerger
biguhêreNavdêr
biguhêreTewandina îcar | ||
---|---|---|
Zayenda mê ya binavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | îcar | îcar |
Îzafe | îcara | îcarên |
Çemandî | îcarê | îcaran |
Nîşandera çemandî | wê îcarê | wan îcaran |
Bangkirin | îcarê | îcarino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | îcarek | îcarin |
Îzafe | îcareke | îcarine |
Çemandî | îcarekê | îcarinan |
îcar m
- kirê,
bikaranîna malê kesekî bi heq anku bi pare
(bi taybetî di xaniyê kesekî ve jîn û her meh diravek diyarkirî dan xwedana/ê wî xanî)- Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
Bide ber
biguhêreJê
biguhêreEtîmolojî
biguhêreJi erebî ايجار (îcar) ji rehê ا ج ر (e-c-r, “kirê kirin, pare dan”), hevreha aramî ܐܓܪܐ (eğra).