vêga

Kurmancî

Hoker

vêga

1. ca, vêca, îca, îcar, îja
   • Vêga li min zivirî û min di çavên wî de xwend (...) — (Bavê Nazê, Hêsir û Baran, Jîna Nû, 1986)
2. niha, vê gavê, vê demê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. niha, vî zemanî, vî serdemî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. îcar, vê carê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• ca
• îca
• îcar
• îja
• vêca

Herwate

• nihe
• niho
• nika
• noke
• nuha
• nuho
• nûka
• nûke
• vêga

Bide ber

• berê
• paşî
• pêşî

Ji wêjeyê

Qaz û werdek êdî ne li golan, dîk û mirîşk ne li hewşan, berx û karik, bizin û mî, beraz û ga ne li deşt û newal û zozanan diçêrin. Ev hemû heywanên ku berê şirîkê jiyana me bûn vêga ji ber çavê me dûr dijîn.

(Kulturname.com, 9/2009)

Etîmolojî

• vê + gav + -ê

Werger

• Almanî: vorläufig → de
• Îngilîzî: just now → en