Bilêvkirin

biguhêre

zeman n

  1. dem, çax, heyam, serdem, wext

Ji wêjeya klasîk

biguhêre
  • 87. Dibarît ar ji asmana
    Zemanê çerx û dewrana (X.)
    88. a- Ne bixur e ne Bulxar e (X.)
     — (Feqiyê Teyran, , ~1620)

Bi alfabeyên din

biguhêre

Bikaranîn

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji farisî زمان (zeman), hevreha jem û soranî ژەمەن (jemen, dana xwarinê, jiyar, rizq), partî [skrîpt hewce ye] (jeman), [skrîpt hewce ye] (çemen, saet), farisiya kevn [skrîpt hewce ye] (cemana) (>akadî 𒋛𒈠𒉡 (si-ma-nu), >>aramî 𐡆𐡌𐡍 (zmn)), ji proto-îranî *ǰámaHnaH (cemehneh), ji proto-hindûîranî *ǰámaHnas, ji *ǰámati (hatin) ku forma han e ku guherîna /g/>/c/ pêkhatiye û hevreha hatin e. Bo guherîna ji wateya hatin bi dem bide ber gav.

Bi zaravayên din

biguhêre