jixwe

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʒɪxˈʷɛ/
• Deng (Amed)^ⓘ
• Kîtekirin: jix·we

Hoker

jixwe

1. zaten, zatî, bêguman, helbet, diyar e ku, xuya ye ku
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• jixo
• jixu

Jê

• (Navdêr) jixweçûn
• (Navdêr) jixwekirin
• (Rengdêr) jixweçûyî

Etîmolojî

Ji ji + xwe.

Werger

• Almanî: ohnehin → de, ^?freilich → de, ^?gewiß → de
• Erebî: ^?طبعا‎ → ar
• Farisî: ^?از خود‎ → fa, ^?آنطوری‎ → fa, ^?برای خود‎ → fa, ^?بیخود‎ → fa, ^?زاتا‎ → fa
• Îngilîzî: anyway → en, ^?actually → en, ^?of course → en
• Tirkî: ^?tabii → tr, zaten → tr, ^?zati → tr, işte → tr, öylesine → tr, ^?haliyle → tr, ^?tabii ki → tr, ^?esasen → tr

Rengdêr

jixwe

1. bêwec, bêsûd, bêmifa, bêkêr, bêfêde, bêkelk

   Jixwe ye ku şîretan lê bikî: ew dê her wek dilê xwe bike.

Herwiha

• jixo
• jixu

Etîmolojî

Ji ji + xwe.

Jê

• (Navdêr) jixweçûn
• (Navdêr) jixwekirin
• (Rengdêr) jixweçûyî

Jê

• jixweyî