kek

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛk/
• Deng (Amed)^ⓘ
• Kîtekirin: kek

Navdêr 1

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kek	kek
Îzafe	kekê	kekên
Çemandî	kekî	kekan
Nîşandera çemandî	wî kekî	wan kekan
Bangkirin	keko	kekino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kekek	kekin
Îzafe	kekekî	kekine
Çemandî	kekekî	kekinan

birayê mezin anku kek/kak li çepê û birayê biçûk anku birak li rastê

kek nêr, k-ya nerm (1, 2)

1. birayê mezin

   Kekê min Hesen çûye ber pezî.

2. rêzdar, birêz, hêja, ezîz

   Kek Elî, tu rewşê çawa dibînî?

3. bab, bav
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. bapîr, kal
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• kak

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: که‌ک‎

Bide ber

• bira

Binêre herwiha

• bab
• bav
• birak
• biraza
• dayik
• dotmam
• kurmam
• mam
• met
• pismam
• xal
• xalet
• xwarza
• xwişk

Etîmolojî

Hevreha soranî کاک‎ (kak, “kek, kak”) û کاکه‎ (kake, “keko, kako”), bextiyarî گگه‎ (gegê, “bira”) û کاکا‎ (kaka, “mam, ap”), belûçî کاکہ‎ (kake, “xal, birayê dayê”), maratî काका (kaka: mam, ap), hindî चाचा (çaça: mam, ap), urdûyî چچا‎ (çeça, “mam, ap”), belkî ji proto-îranî lê herwiha bi zimanên austronezî jî kaka maneya bira yan xuşk dide: endonezyayî kakak, kak, malezî kak, kaka, kakak, kakang, akak, akang, kang yan jî çînî 哥哥 (gēge, gogo, koko).. Dikare herwiha peyveke gerok jî be, wek mama (dayik) û papa / baba ku di kurdî de bûye bab / bav. Bi kurmanciya rojhilatî "kak" maneya "kek, birayê mezin" dide lê bi kurmanciya rojavayî wateya "bab, bav" dide.

Jê

• keko
• kekocan

Werger

• Almanî: Bruder → de nêr
• Erebî: أخ‎ → ar
• Farisî: آقا‎ → fa, برادر بزرگ‎ → fa, برادر بزرگتر‎ → fa, ^?ای برادر‎ → fa, ^?برادرارشد‎ → fa
• Îngilîzî: buddy → en, elder brother, older brother; sir → en, ^?older brother → en
• Tirkî: ağabey → tr, ağbi → tr, efe → tr, abi → tr, aka → tr, dadaş → tr

Navdêr 2

kek mê

1. (şîrînahiyek) Guhartoyeke kêk.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

kek

1. kêk
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)