xêrker

Kurmancî

Navdêr

xêrker

1. qenc, qencîker, camêr,
   kesa/ê ku karên qenc dike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. kesa/ê ku erkên xwe yên dînî bi cih tîne (bo nimûne di îslamê de: şehdê dixwîne, nivêjan dike, rojiyan digire, dike hecê, zekatê dide)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. kesa/ê ku malê xwe dike xêr,
   kesa/ê ku alîkariya feqîran dike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• xêrkar

Dijmane

• gunehkar
• gunehker

Têkildar

• xêrder
• xêrxwaz

Etîmolojî

Ji xêr + -ker.

Jê

• xêrkerane
• xêrkerî
• xêrkerîtî
• xêrkertî

Werger

• Almanî: ^?Geber → de
• Îngilîzî: donor → en, ^?samaritan → en, ^?benedicto → en