erk

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɛɾk/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: erk

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	erk	erk
Îzafe	erkê	erkên
Çemandî	erkî	erkan
Nîşandera çemandî	wî erkî	wan erkan
Bangkirin	erko	erkino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	erkek	erkin
Îzafe	erkekî	erkine
Çemandî	erkekî	erkinan

erk nêr

1. peywir, vatinî, wezîfe, tişta/ê divê kesek bike

   Parastina zimanê kurdî erkê me hemiyan e. (Divê em hemî zimanê kurdî biparêzin.)

2. rol, dewr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. kar, xebat, şol, şuxl, îş
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bide ber

• maf

Jê

• (lêker) erk dan
• (lêker) erk girtin
• (navdêr) erkdan
• (navdêr) erkgirtin
• bêerk
• bêerkî
• bierk
• bierkî
• erkandin
• erkandî
• erkînende
• erkînendetî
• erkînendeyî
• erkîner
• erkînerî
• erkdar
• erkdarî
• erkedar
• erkedarî

Etîmolojî

Ji yûnanî ἔργον (ἔrgon, “kar, xebat”) ku wek erg ketiye îngilîzî jî. Hevreha avestayî verize- (çalakî, xebat, karûbar), îngilîzî work (“kar”), kurdî bilîn. Ji heman rehî bi rêya proto-hindûewropî: werz. Heman peyva yûnanî wek pêşpirtika ergo- (ergonom, ergonomî, ergonomîk) ketiye kurdî û gelek zimanên din jî.

Werger

• Almanî: Angelegenheit → de mê, Beschäftigung → de mê, Pflicht → de mê, Stelle → de mê, ^?Botengang → de
• Erebî: واجب‎ → ar, وظيفة‎ → ar
• Farisî: کار‎ → fa, وظیفه‎ → fa
• Îngilîzî: bar → en, duty → en, mission → en, obligation → en, task → en, ^?devoir → en, ^?due → en, ^?hustle → en, ^?incumbency → en, ^?stint → en, ^?travail → en, ^?errand → en, ^?post → en, ^?voltage → en, ^?practice → en
• Îtalî: dovere → it
• Tirkî: bar → tr, emel → tr, fariza → tr, fonksiyon → tr, görev → tr, hizmet → tr, işlev → tr, kar → tr, memuriyet → tr, misyon → tr, ödev → tr, uhde → tr, vazife → tr, erk → tr

Ozbekî

Navdêr

erk

1. azadî, serbestî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên azadî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Navdêr

erk

1. hêz, karîn, şiyan, tiwan, desthilat

   Siyasi erk.

   Hêza siyasî.

2. karatî, nifûz
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. desthilatî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• özerk

Etîmolojî

Ji tirkiya kevn [skrîpt hewce ye] (erk, “hêz”).

Çavkanî:

• Nişanyan, Sevan, Çağdaş Türkçenin Etimolojisi [Etîmolojiya Tirkiya Niha] (bi tirkî): erk