wezîfe

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	wezîfe	wezîfe
Îzafe	wezîfeya wezîfa	wezîfeyên wezîfên
Çemandî	wezîfeyê wezîfê	wezîfeyan wezîfan
Nîşandera çemandî	wê wezîfeyê wê wezîfê	wan wezîfeyan wan wezîfan
Bangkirin	wezîfeyê wezîfê	wezîfeyino wezîfino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	wezîfeyek wezîfek	wezîfeyin wezîfin
Îzafe	wezîfeyeke wezîfeke	wezîfeyine wezîfine
Çemandî	wezîfeyekê wezîfekê	wezîfeyinan wezîfinan

wezîfe mê

1. Karê ku divê kesek bike, karê ku kesek bo hatine destnîşankirin.

   Hevmane: erk, peywir, delamet, vatinî, berpirsiyarî, wacib.

   Wan wezîfeya xwe bi cih neanî. ― Tiştê ku diviyabû wan bikira wan nekir.

2. Rola anku dewra tiştekî.

   Wezîfeya vê peyvê di hevokê de çi ye? ― Ev peyv di hevokê de çi rolê dilîze?

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: وەزیفە‎

Herwiha

• wazîfe
• wezîfet
• wazîfet

Têkildar

• miwazif

Jê

 

• biwezîfe
• biwezîfetî
• bêwezîfe
• bêwezîfetî
• (lêker) wezîfe dan
• (navdêr) wezîfedan
• wezîfedar
• wezîfedarî
• (lêker) wezîfe girtin
• (navdêr) wezîfegirtin
• wezîfeyî

Etîmolojî

Ji erebî وَظِيفَة‎ (waẓīfa).

Werger

• Almanî: Dienst → de m, Pflicht → de m, Aufgabe → de m, Auftrag → de m, Einsatz → de m, Posten → de m, Stelle → de m, Verpflichtung → de m, Zwang → de m, ^?Botengang → de
• Erebî: واجب‎ → ar (wacib), ^?وظيفة‎ → ar
• Farisî: فریضه‎ → fa, کار‎ → fa, وﺿﯾﻔﮫ‎, وظیفه‎ → fa
• Fînî: velvollisuus → fi, vastuu → fi
• Fransî: devoir → fr m
• Îngilîzî: duty → en, obligation → en, responsibility → en, task → en, bar → en, ^?post → en
• Îtalî: dovere → it m
• Japonî: 義務 → ja (ぎむ, gimu)
• Katalanî: obligació → ca
• Polonî: obowiązek → pl m
• Rusî: долг → ru (dolg), обязанность (ob'ázannost')
• Slovenî: dolžnost m
• Spanî: deber → es m, obligación → es m
• Swahîlî: zamu → sw
• Tirkî: görev → tr, ödev → tr, uhde → tr, vazife → tr