erkdar

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɛɾkˈdɑːɾ/
• Kîtekirin: erk·dar

Rengdêr

erkdar

1. Kesa/ê ku erkek heye.

   Hevmane: wezîfedar, peywirdar, vatinîdar

   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. fermanber, karmend, memûr
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• erkedar

Jê

• (lêker) erkdar bûn
• (lêker) erkdar kirin
• (navdêr) erkdarbûn
• (navdêr) erkdarkirin
• (rengdêr) erkdarkirî
• (navdêr) erkdarî

Etîmolojî

Ji erk +‎ -dar.

Werger

• Almanî: funktional → de, ^?Amtsinhaber → de, ^?Amtsinhaberin → de, ^?Beamtin → de
• Farisî: افسر → fa
• Îngilîzî: public servant → en, assignee → en, minion → en, ^?officiant → en, ^?duteous → en, ^?exoergic → en, ^?imponent → en, ^?incumbent → en, ^?office holder → en, ^?exofficio → en
• Tirkî: görevli → tr, işyar → tr, kara → tr, memur → tr, muvazzaf → tr, ödevli → tr, vazifeli → tr