Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî gunehkar gunehkar gunehkar
Îzafe gunehkara gunehkarê gunehkarên
Çemandî gunehkarê gunehkarî gunehkaran
Nîşandera çemandî gunehkarê gunehkarî wan gunehkaran
Bangkirin gunehkarê gunehkaro gunehkarino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî gunehkarek gunehkarek gunehkarin
Îzafe gunehkareke gunehkarekî gunehkarine
Çemandî gunehkarekê gunehkarekî gunehkarinan

gunehkar mê û nêr

  1. Kesa/ê gunehan dike yan guneh kirine.
    Hevmane: tawankar, tometkar, xirabîkar
    • Destegîr û mustexasê herdu kewn
      Bo gunehkaran penah û pişt û 'ewn
       — (Mela Hesenê BateyîMewlûda Kurdî~1720)

Bi alfabeyên din biguhêre

Herwiha biguhêre

biguhêre

Bide ber biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji guneh + -kar.

Werger biguhêre

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.