-ker

Kurmancî

Paşgir

-ker

1. kesa/ê tiştekê/î dike

   karker, nivêjker, pirsker

Herwiha

• -kar

Bide ber

• -dar
• -yar

Jê

Peyvên kurmancî bi paşgira -ker‎ (1166 R)

• -kerî

Etîmolojî

ker