pirsker

Kurmancî

Navdêr

pirsker mê û nêr

1. pirser, kesa/ê ku dipirse, kesa/ê ku pirsan dike, siwalker
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• pirsiyarker

Etîmolojî

Ji pirs + -ker.

Jê

• pirskerî

Werger

• Almanî: Fragende
• Erebî: ^?السائل‎
• Fînî: kysyjä → fi
• Îngilîzî: asker → en, questioner → en, ^?interrogator → en, ^?querist → en
• Swêdî: frågare
• Tirkî: sorgucu, sorgulayıcı