zekat

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	zekat	zekat
Îzafe	zekata	zekatên
Çemandî	zekatê	zekatan
Nîşandera çemandî	wê zekatê	wan zekatan
Bangkirin	zekatê	zekatino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	zekatek	zekatin
Îzafe	zekateke	zekatine
Çemandî	zekatekê	zekatinan

zekat mê

1. baca îslamî,
   (Li gor îslamê divê mirov her sal 2, 5% ji dirav û malê xwe bêbedel bide jar û feqîran. Navê vê danê zekat e.)
   • Û Wî ez li hemû deran sitirandime û ferman daye min ku heta ez bijîm nivêjan bikim û zekatê bidim. — (Quran 19:31, wergerrandin: Husein Muhammed)

Herwiha

• zikat

Jê

• zekatder
• zekatderî
• zekatgir
• zekatgirî
• zekatî
• zekatneder
• zekatnederî
• zekatwergir
• zekatwergirî

Nêzîk

• fitir
• sedeqe
• xêr

Etîmolojî

Ji erebî زَكَاة‎ (zeka^t) ji aramî זכות‎ (zikût) ji rehê זכה (zika: paqij bûn, pak bûn, fihêl bûn - bi taybetî ji gunehan). Bide ber: tezkiye.

Werger

• Erebî: زَكَاة‎ (zakāh)
• Farisî: زکات‎ → fa, ^?ذکات‎
• Îngilîzî: zakat → en, Islamic → en, alms → en
• Tirkî: zekât → tr, zekat → tr

Tirkî

Navdêr

zekat

1. zekat
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)