KurmancîBiguhêre

Navdêr 1Biguhêre

 
tebîet

tebîet

  1. Hemû riwek û ajel tiştên din yên jîndar.
    Parastina tebîetê pirr giring e.
  2. çol, derve, cih riwek lê hene
    Ez ji tebîetê hez dikim, ji bajaran hez nakim.

Ji wêjeya klasîkBiguhêre

  • Pansed mirîd civyan hemî
    Fikrîne şêx tebiyetê
    73. Xweş dibû bi zikr û siyamê
    (Feqiyê Teyran ~1620)

HerwihaBiguhêre

HevmaneBiguhêre

Biguhêre

TêkildarBiguhêre

EtîmolojîBiguhêre

Ji erebî طبيعة‎ (ṭebî'et) ku herwiha serekaniya "taybet" ya kurdî ye jî; ji طبع (ṭeb': muhr, teb', çap, dews, şûn, şop). Ji heman rehî: metbee, tabi'.

WergerBiguhêre

Navdêr 2Biguhêre

tebîet nêr

  1. rewişt, reftar, awayê jiyan û karkirina kesekî
    taybetmendiyên giyanî yên kesekî
    Siriştê wî li min xweş nayê.

WergerBiguhêre