KurdîBiguhêre

BilêvkirinBiguhêre

RengdêrBiguhêre

 
serê mêrekî pîr

pîr, p-ya nerm

  1. êxtiyar, salmend, êdî ne genc,
    mirov û candarên din yên temenê anku jiyê wan mezin e
  2. fêkî yan sewzeyên taze bûna wan nemaye, demê xwarina wan biserketiye, binere qert
  3. qenc, welî, ewliya, salih

Bi alfabeyên dinBiguhêre

Bide berBiguhêre

Binêre herwihaBiguhêre

HevmaneBiguhêre

Biguhêre

EtîmolojîBiguhêre

Ji proto-hindûewropî * pel- (gewr), hevreha پیر (pîr) ya soranî, ya farsî, pêr ya pehlewî, powruşe- ya avestayî, sanskrîtî पलित (pelîte: gewr), rusî пелёсый (pelyêsiy), πολιός (polyos: gewr), latînî palleō, pullus, pallidus, albanî plak, inglîzî fallow... Bo têkiliya maneyê di navbera "pîrî" û "serokatiya dînî" de, bide ber peyvên "şêx" û keşîş ku eslê wan jî maneya "pîr" ya bi wateya "temenmezin" didin.

Ji wêjeyêBiguhêre

WergerBiguhêre

Navdêr 1Biguhêre

pîr nêr

  1. serok, rêber, mezin (bi taybetî yên elewî û êzidiyan)
    pîrên êzidiyan

WergerBiguhêre

Navdêr 2Biguhêre

pîr

  1. dapîr, dapîrk, hilik, himalk, himîçk, hopik, hoçik, mak

WergerBiguhêre