welî

Kurmancî

Navdêr

welî mê û nêr

1. dayika kesekî yan bavê wî yan kesek din yê ku wek dêbav jê berpirs e
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. ewliya, qenc, mirovên pîroz,
   mirovên ku di nik Xwedê bijare tên hesibandin
   • Dema ku meriv ji bajarê Kabûlê biçe Bamyanê, li ser rê, li cihekî ku jê re Upîyan tê gotin, gorreka gelek dêrîn a weliyekî heye. Dibêjin, kesên ku kûçikên har ew gez kiribin tînin ser vê ziyaretê. — (Roşan Lezgîn, Cihê Rastîn Yê Eshabê Kehf, vekolînek e ku hê nehatiye weşandin, 7.2008)

Bide ber

• weled
• Welîd

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• weliyane
• welîtî

Werger

• Almanî: heilig → de, Bezugsperson → de mê, Erziehungsberechtigte → de nêr, Heiliger → de nêr, Vormund → de nêr
• Esperantoyî: sankta
• Farisî: شایسته‎ → fa, با لیاقت‎
• Ferî: heilagur, halgur
• Fînî: pyhimys → fi
• Fransî: saint → fr nêr, sainte → fr mê
• Frîsî: hillich
• Holendî: gewijd → nl, heilig → nl, geheiligd → nl, sacraal → nl
• Îngilîziya kevn: halig
• Îngilîzî: saint → en, sacred → en, holy (person)
• Îzlendî: heilagur → is
• Katalanî: sagrat → ca, sant → ca
• Latînî: sacer → la, sacratus, sanctus → la
• Papyamentoyî: dibino, sagrado, santo, santu
• Polonî: święty → pl
• Portugalî: sacro → pt, sagrado → pt, santo → pt
• Sirananî: santa
• Spanî: santo → es, sagrado → es
• Swêdî: helig → sv
• Tirkî: veli → tr, evliya → tr, kutsal → tr, eren → tr, ermiş → tr, ege → tr
• Yûnanî: άγιος → el (ágios)