keşîş

Kurmancî

Navdêr

keşîş

1. keşe, rahîb,abid, feqe,
   kesên ku hemû karê jiyana xwe kiriye îbadetkirin û bûye endamê xilwetxaneyekê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Têkildar

• qeşe

Etîmolojî

Bi riya erebî كشيش‎ (keşîş) ji siryaniya klasîk ܩܫܝܫܐ‎ (qaššīšā) yan ji îbranî קשישא‎ (kişîşa: pîr; keşîş) ji קשש (k-ş-ş-: pîr bûn). Bo têkiliya maneyê di navbera "pîrî" û "serokatiya dînî" de, bide ber peyva "pîr" ya îranî ya bi herdu wateyan û herwiha peyva "şêx" ji erebî شيخ‎ (şeyx) ya dîsa bi herdu maneyan.

Jê

• eşîşî
• eşîştî
• eşîştî

Werger

• Afrîkansî: monnik → af
• Almanî: Priester → de m, Mönch → de m, Bischof → de m, Geistlicher → de m, ^?Hirt → de
• Danmarkî: munk → da
• Endonezyayî: biarawan → id
• Erebî: القسیس‎ → ar
• Esperantoyî: monaĥo → eo
• Farisî: کشیش‎ → fa, کشیش‎ → fa
• Ferî: munkur → fo
• Fînî: munkki (uskonto)
• Fransî: moine → fr
• Frîsî: muonts → fy
• Holendî: monnik → nl, kloosterbroeder → nl, kloosterling → nl
• Îngilîziya kevn: munuc → ang
• Îngilîzî: monk → en
• Latînî: cenobita → la, monachus → la, nonnus → la
• Portugalî: frei → pt, monge → pt
• Spanî: monje → es, fraile → es
• Swêdî: munk → sv, pater → sv
• Tirkî: keşiş → tr, rahip → tr, papaz → tr, kara baş → tr