zift

Kurmancî

Navdêr

zift

zift mê

1. qîr, qetran, asfalt,
   tiştek reş, çir, ron û don e û bi taybetî bo avakirina kolanan têt bikaranîn
   madeyê ku berî rêyekê qîr bikin didanin
   • Li ser riya qîr û zift / Hatin ser hev pale gişt — (Çîroka Malbata Evdo, Firat Cewerî, Weşanên Nûdem)

Bikaranîn

Lêker:

• zift kirin

Navdêr:

• ziftkirin

Rengdêr:

• ziftkirî
• ziftbûyî

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: زفت‎

Bide ber

• zeft

Etîmolojî

Ji erebî زفت‎ (zift) ji aramî [Peyv?] zipta, hevreha akadî ziptu.

Pir peyv hene ko bi regeza xwe Ariyanîne lê mixabin di wîkîferhengê de mîna peyvin arabî yan turkî hatine nîşankirin ji wan peyvan ko bi belge hatine nîşan kirin ko arîne peyva Şablon:jin, dîn, û pir peyvin din

Avaya ne raste peyva zift ji peyva grîkî Şablon:asphalt hatye ko bi xwe ji du kîtan pêkhaye ji a ango ne û sphaltos ango avêjbare

Jê

• ziftî

Werger

• Almanî: Asphalt → de nêr, ^?Bitumen → de m
• Farisî: آسفالت‎ → fa, قیر‎ → fa
• Îngilîzî: bitumen → en, pitch → en, tar → en
• Tirkî: asfalt → tr, zabıt → tr, zapt → tr, zift → tr

Tirkî

Navdêr

zift

1. qîr, zift
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Werger

• Almanî: Asphalt → de nêr