kolan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /kʰoːˈlɑːn/
• Kîtekirin: ko·lan

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kolan	kolan
Îzafe	kolana	kolanên
Çemandî	kolanê	kolanan
Nîşandera çemandî	wê kolanê	wan kolanan
Bangkirin	kolanê	kolanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kolanek	kolanin
Îzafe	kolaneke	kolanine
Çemandî	kolanekê	kolaninan

Kolanek (1)

kolan mê

1. rêyên teng yên di navbera du rêzên avahiyan re, cadeya di nav malan da, firie
   • Barîna berfê şênayiyek bû. Kuçe û kolanên bajêr ji zarokan tijî dibûn. — (Tu, Mehmed Uzun, 1984)
2. ser her du milan, pî

   Lawik danî ser kolanên xwe.

   Hekîp avêt ser kolanan û çû.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کۆلان‎

Jê

• (lêker) kolan kirin
• (navdêr) kolankirin
• (rengdêr) kolankirî

Nêzîk

• cade
• kuçe
• şeqam

Binere herwiha

• tax

Etîmolojî

Hevreha farisî کوی‎ (kûy, “kolan, sikak”) ku bi paşgira -çe bûye kûçe. Farisiya navîn [skrîpt hewce ye] (kwd /kōy/, “kolan, sikak”), ew binyata wê çi ye nayê zanîn. Gengazî têkildarî kolandin. Hinda ku bi kurdî kuçe bi u'a kurt dilêvînin (li şûna û an formek piştre o) dibe ku nîşan bide ku kuçk (“cihê kolayî bo agirî, argûn”), kuç û kevir pê girêdayî bibe; hevrehên wan ên di zimanên din ên îranî de jî binyatên wan nayên zanîn. Dibe ku köy (“gund”) a tirkî jî jê bibe.

Werger

• Almanî: Allee → de m, Ausgrabung → de m, Gasse → de m, Hockey → de n, ausgraben → de, ausheben → de, graben → de, buddeln → de, schaufeln → de, wühlen → de, ziehen → de, durchgraben → de, herumscharren → de, ^?hacken → de
• Erebî: فرع‎ → ar, زقاق‎ → ar, ^?الولاج‎ → ar, ^?مخترق‎ → ar, ^?الإقتناء‎ → ar, ^?الفوهة‎ → ar
• Farisî: حفر کردن‎ → fa, خیابان‎ → fa, کندن‎ → fa, کوچه‎ → fa, خیابان‎ → fa, کندن‎ → fa, ^?کوی‎ → fa
• Îngilîzî: avenue → en, alley → en, rout out → en, street → en, side street → en, dig → en, ^?delving → en, ^?grubbing → en, ^?loaning → en, ^?spudding → en, ^?tear up → en, lane → en, ^?side street → en
• Tirkî: ana yol → tr, cadde → tr, dal → tr, hafriyat → tr, hol → tr, kazı → tr, kazım → tr, kazma → tr, kolan → tr, omuz köprüsü → tr, sofa → tr, sokak → tr, dökülmek → tr, kazmak → tr, eşelemek → tr, ^?deşelemek → tr

Lêker

kolan lêkera xwerû, gerguhêz

1. Baştir: kolîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Tirkî

Navdêr

kolan

1. kolan, navteng
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. tenge, teng
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. qolan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)