zibare

Kurmancî

zibare

zibare mê

Karê çend saetan yan çend rojan yê ku komek mirovan bo armanceke hevpar dike.
Hevmane: palûte, herewez, pêdanî, gap, hemejî

Zibare bi taybetî ji bo kesên mîna Axa û Muxtar û xwedî desthilat hatiye kirin. Berê li gundan digot zibara mala Mîre, an ya mala Axêye û hdw. Lê di heman demê de gundî dinava xwede ji bo malbatên bê derfet, an jinên bîjin yên zarokên sêwî heyin zibarê û paletiyê dikin. An jî gundî dinav xwede alîkariya hev dikin û dibêjin zibara filan kesiye.
zêde
- Lê hin baranek zibare, bi dilê mirov nebarîbû. — (Eyüp Kiran, Dewrêşê Evdî Kulîlka Bilbizêk û Rim, Nûbihar, 2018, çapa 4em, r. 16, ISBN 978-9944-360-95-1)

Ji zimanekî slavî, bo nimûne ji rusî собрать (sobrati) yan собирать (sobiráti: civandin, kom kirin, berhev kirin), hevreha slovenî zbirati / zbrati, slovakî zbierať / zebrať, polonî zbierać, zebrać, çekî sbírat, sebrat, bulgarî събирам (sibîram), събера (sǎberá), belarusî збіраць (zbirácʹ), сабраць (sabrácʹ), makedonî собира (sóbira)... hemû ji slaviya kevn se- (hev-) + бьрати (biratî: birin, anîn, hilgirtin) ji proto-hindûewropî *bʰer- (“anîn / birin, bar kirin”). Peyva esil-silavî ihtimalen bi rêya ermenî ketiye kurdî. Ji eynî rehê proto-hindûewropî: bar, birin, -ber, ber (berhem)...