qal
KurdîBiguhêre
BilêvkirinBiguhêre
Biguhêre
qal mê
- bas, behs, çêl, gotin, axiftin, suhbet, vegotin:
- Bo me qala zarokiya xwe kir. (li ser dema ku zarok bû axivî)
- Ev narê sîqala dil e
Da'im li wê qala dil e
Newroz û sersala dil e— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)
- di lîstikan de hejmar, car
- sed qalên min li te ne.
- Di du qalan de min ew têk bir
Bi alfabeyên dinBiguhêre
JêBiguhêre
Bide berBiguhêre
EtîmolojîBiguhêre
Ji erebî قال (qāl) (qale: got), hevreha aramî ܩܠܐ (qala), îbrî קוֹל (qol). Ji eynî rehî: qewl.