poşî

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	poşî	poşî
Îzafe	poşiya	poşiyên
Çemandî	poşiyê	poşiyan
Nîşandera çemandî	wê poşiyê	wan poşiyan
Bangkirin	poşiyê	poşiyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	poşiyek	poşiyin
Îzafe	poşiyeke	poşiyine
Çemandî	poşiyekê	poşiyinan

poşî mê

1. Pateyê ku mirov (bi taybetî jin) didin ser serê xwe daku porê wan neyê dîtin.

   Hevmane: serpoş, kefî, egale, kevînk, xafik, dersok, xêlî, berûk, eyaşî, şaşik, cemedanî, pêçe, laçik, serpoşk

   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. xavik, kofî, nerme, şerpa, kitan, desmal, yazme, şelbe, çarok, çît, hubirî, çarik, dolbend, melkezêt, şar, şelpe^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: پـۆشی‎

Herwiha

• pûşî (1)

Jê

• (lêker) poşî kirin
• (navdêr) poşîkirin
• (rengdêr) poşîkirî
• bêpoşî
• bipoşî

Etîmolojî

Ji poşîn - -în + -î.

Werger

• Erebî: ^?خمار‎
• Farisî: ملبس‎ → fa
• Fînî: huivi → fi, päähine → fi
• Îngilîzî: headscarf → en, veil → en, ^?kaffiyeh → en
• Tirkî: peçe → tr, nikap → tr, poşu → tr, türban → tr, sivri sinek, başörtü → tr, ^?örtük → tr, ^?giyinik → tr, ^?erkek başörtüsü