miz

Bilêvkirin
biguhêreNavdêr 1
biguhêremiz n
- Tiştê qanûnên dewletekê yan jî rêbazên navneteweyî rê didin ku bêt kirin.
- Hevmane: maf
- Nirx, biha, qîmet, giranî.
- Pareyê kesekî maf heye wergire, ji ber ku xizmetek ji kesekî re kiriye.
Jê
biguhêre- bimiz
- bimizî
- bêmiz
- bêmizî
- ji miz (ê tiştekê/î) derketin (lêker)
- jimizderketin m (navdêr)
- jimizderketî
- jimizderkev
- jimizderkevî
- miz bi dest xistin (lêker)
- miz binpê kirin (lêker)
- miz bûn (lêker)
- miz dan (lêker)
- miz hebûn (lêker)
- miz kirin (lêker)
- miz standin (lêker)
- miz standin
- miz wergirtin (lêker)
- miz wergirtin
- miz (ê kesekê/î) xwarin (lêker)
- mizbidestxistin m (navdêr)
- mizbidestxistî
- mizbinpêkirin m (navdêr)
- mizbûn m (navdêr)
- mizdan m (navdêr)
- mizdar
- mizdarî
- mizdest
- mizdestî
- mizhebûn m (navdêr)
- mizkerî
- mizkirin m (navdêr)
- mizkirî
- mizstîn
- mizstînî
- mizwergir
- mizwergirî
- mizxwarin
- mizxwarî
- mizxwer
- mizxwerî
- mizî
- mzker
Etîmolojî
biguhêreHevreha farisî مزد (mozd), pehlewî 𐫖𐫏𐫉𐫅 (mizd), partî 𐫖𐫇𐫋𐫅 (mujd), avestayî 𐬨𐬍𐬲𐬛𐬀 (mîjde), osetî мызд (myzd)... sanskrîtî मीढ (mīḍhá)... bulgarî мъзда́ (mǎzdá), rusî мзда (mzda)... yûnanî μισθός (misthós)... gotî 𐌼𐌹𐌶𐌳𐍉 (mizdō), îngilîzî meed, holendî miede, almanî Miete... ji proto-hindûewropî *misdʰós ji *mey-s- (veguhastin) + *dʰeh₁- (dan, dayîn).
Werger
biguhêreRengdêr
biguhêremiz
- meyxweş, tirşeşîrîn, tişta/ê ku hem tirş e û hem jî şîrîn e
- Pirteqal û kîwî miz in.
Bide ber
biguhêreJê
biguhêreEtîmolojî
biguhêreHevreha farisî مزه (mezê), pehlewî mizeg, ji zimanên îranî. Heman peyv wek meze (xwarinên biçûk) ji zimanên îranî ketiye gelek zimanên ewropî jî.
Werger
biguhêreNavdêr 2
biguhêremiz m
- Guhartoyeke mêze.