koçber

Kurdî

Navdêr

koçber

1. Kesên ji gundê yan bajarê yan welatê xwe çûne li gundek yan bajarek yan welatek din dijîn.
   Kesê/a ku ji warê xwe wexer dike warek din.

   Bavê min li elmaniya bû koçber.

Herwiha

• koçbûyî
• koçkirî

Nêzîk

• mihacir
• penaber
• penaxwaz

Bide ber

• koçer

Etîmolojî

koç + -ber

Jê

• koçberî
• koçerîtî
• koçbertî
• (Lêker) koçber bûn
• (Navdêr) koçberbûn

Werger

• Almanî: Aussiedler → de m, Auswanderer → de m, Deportierte → de, Einwanderer → de m, Emigrant → de m, Nomade → de m, Umsiedler → de, ^?Absiedler → de
• Farisî: چادر نشین‎ → fa, کوچ‌نشین‎ → fa, مهاجر‎ → fa, کوچنده‎ → fa, پناهنده‎ → fa
• Inglîzî: nomad → en, expat → en, ^?emigrant → en, ^?migrated → en
• Tirkî: göçmen → tr, muhacir → tr