KurdîBiguhêre

NavdêrBiguhêre

koç

  1. (mala xwe) barkirin, sirgûn, mişextî,
    ji derekê çûn derek din bijî
  2. rev, bazdan, bez, bezîn, revîn

Ji wêjeya klasîkBiguhêre

  • Heroj koç e heroj çûn e
    Li ba Tme hilgirtin kûn e
     — ((Feqiyê Teyran ~1620))

Bide berBiguhêre

Biguhêre

EtîmolojîBiguhêre

Ji tirkî yan ji zimanekî din yê tirkîkî, bo nimûne azerî köç, bide ber teterî күчәргә, tirkî göç yan göç-mek. Heman peyvê di farisî de jî wek کوچ (kûç), hemû ji tirkiya kevn *köş- (bar kirin) ji *kö- (rabûn)

WergerBiguhêre

TirkîBiguhêre

BilêvkirinBiguhêre

NavdêrBiguhêre

koç

  1. beran
  2. beranê qemer

WergerBiguhêre