KurdîBiguhêre

NavdêrBiguhêre

 
Konekê koçeran.

koçer

  1. revend,
    hozên anku eşîrên yan êlên bi berdewamî li eynî derê najîn
    (bi taybetî yên ku havînan li zozanan û zivistanan li deştan diborînin)

Bi alfabeyên dinBiguhêre

HerwihaBiguhêre

Bide berBiguhêre

Biguhêre

EtîmolojîBiguhêre

Hevreha farisî کوچگر‎ (kûçger), ermenî քոչվոր (koçvor), rûsî кочевник (kočévnik), hemû ji zimanên tirkîkî bi tirkiya kevn köçer (gerok, koçker) ji köç- (koç kirin, mal bar kirin), bi tirkiya niha göç (koç, koçberî, derbiderî, awaretî), göçmek (koç kirin). Ji eynî rehî: koç, koça dawî.

WergerBiguhêre