cerg
Bilêvkirin
biguhêreNavdêr
biguhêre
cerg mê
- cegera reş: mêlak, kezeba reş, pişa reş,
organa leşî ya xwarinê dihelîne û jehran diruxîne- 1683, Ehmedê Xanî, Nûbihara Biçûkan:
- ظهر پشته سره ناڤک جوف ناڤ
کبد جرگه کلیه گرچک کدنه بز
روڤین امعاء مرارت هم ظراڤ
Z̤ehr-i puşt e; sirre navik; cewf-i nav
Kebd-i cerg e; kulye gurçik; kidne bez
Rûviyin emʿaʾ; meraret hem z̤irav
- ظهر پشته سره ناڤک جوف ناڤ
- 1692, Ehmedê Xanî, Mem û Zîn:
- خونی د دڤ و گپی وه هاڤیت
زینا کو دصد برین لجرگی
چو حالت فوت شادمرگی
Xwînê di dev û gepê we havêt
Zîna ko diṣed birîn li cergê
Çû ḥalet-i fewt-i şadimergê
- خونی د دڤ و گپی وه هاڤیت
- 1640, Melayê Cizîrî, Dîwan:
- رنجیده کر مسکین غریب ترکا دل احباب دا
محبوب و ریحان پر گلاڤ کر کر لمن جرگ و هناڤ
زهرا هلاهل بو د ناڤ لو ساقی او جلاب دا
Rencîde kir miskên x̣erîb; terka dil-i eḥbab-i da
Meḥbûb û reyḥan pir gulav; ker kir li min cerg û hinav
Zehra helahil bû di nav; lew saqî ew cullab-i da
- رنجیده کر مسکین غریب ترکا دل احباب دا
- 1683, Ehmedê Xanî, Nûbihara Biçûkan:
- cegera spî: pişa spî, kezeba spî,
organa leşî ya nefes pê têt kişandin- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- dil, qelb, hinav
- Cerg li min sot. (Dilê min şewitand.)
- (mecazî) cesaret, bistehî, wêrekî, curet
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- tê gotin bu kesên gelek ezîz li def mirovî, herwiha bu zarokên mirovî jî tê gotin
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)