tê
Kurmancî biguhêre
Bilêvkirin biguhêre
Pêşdaçek biguhêre
tê
Ji wêjeya klasîk biguhêre
- Fewqê 'Ednan ta ji Adem ixtilaf
Tê heye lew bi tifaq e ev mesaf
Jêrî Ednan ta ji 'Ebdullah guhest — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)
Bikaranîn biguhêre
Lêkerên ku piştî lê/jê/tê/pê tên, di dema niha a bilanî(subjunctive) de bi- nastînin. Anku "tê bixe" na "tê xim", "tê binim" na "tê nim". Heman tişt herwisa gava bireser "xwe" dibe jî dibe ("xwe bigê!" na lê "xwe gê!"). Lê ev tenê bi lêkerên qalibreq (stereotypical/kalıplaşmış) li kar e û ew jî dever bi dever diguhere, mesela hin kes dibêjin "lê binêre!, lê bigere!" hin kes jî "lê nêre!, lê gere!", bi taybetî ên hevedudanî û kurt û ên ku tim tim bi lêkerên ku tim tim wek lêkerên alîkar tên bikaranîn (wek tê xistin, pê xistin, li xwe kirin, jê kirin) "bi-"a rewşa bilanî dikeve.
Etîmolojî biguhêre
Jê biguhêre
Bide ber biguhêre
Werger biguhêre
biguhêre
tê
Etîmolojî biguhêre
tu + dê yan tu + ê yan tu + yê
Werger biguhêre
Formeke lêkerê biguhêre
tê
- Kesê duyem yekjimar dema niha ji lêkera hatin.
- Tu tê malê.
- Kesê sêyem yekjimar dema niha ji lêkera hatin.
- Ew tê malê. (Ew têt malê. / Ew dihêt malê.)
Herwiha biguhêre
Li gel kesê duyem yê yekhejmar
Li gel kesê sêyem yê yekhejmar