qelb

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /qɛlb/
• Kîtekirin: qelb

Navdêr 1

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qelb	qelb
Îzafe	qelbê	qelbên
Çemandî	qelbî	qelban
Nîşandera çemandî	wî qelbî	wan qelban
Bangkirin	qelbo	qelbino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qelbek	qelbin
Îzafe	qelbekî	qelbine
Çemandî	qelbekî	qelbinan

qelb nêr

1. Parçeya leşî ya xwînê dipempîne.

   Hevmane: dil

   • Nûr î tu di husn-i rûyê dildar
     Nar î tu di qelbê ‘aşiqê zar — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Herwiha

• qalb
• qelib

Jê

• qelbî
• qelbnas
• qelbnasî

Bide ber

• qalib
• qelp

Etîmolojî

Ji erebî قَلْب‎ (qalb), hevreha aramî qeblu.

Werger

• Almanî: Herz → de m
• Erebî: ^?قلب‎ → ar
• Farisî: دل‎ → fa, قلب‎ → fa, قلابی‎ → fa
• Îngilîzî: heart → en, ^?dummy → en
• Tirkî: hatır → tr, kalp → tr, sadır → tr, yürek → tr

Navdêr 2

qelb mê

1. Guhartoyeke qelib (“qelibîn yan qelibandin”). (1)

Albanî

Navdêr

qelb nêr

1. kêm (ava li cihê kulbûyî/birînê)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên kêm hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}