Kurmancî biguhêre

Rengdêr biguhêre

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
bêhal bêhaltir herî bêhal
bêhaltirîn

bêhal

  1. kesa/ê ku di rewşek xirab de ye,
    kesa/ê ku halê wê / wî ne xweş e,
    bêçare, bêzar, nesax, nexweş, tengezar, aciz, kerixî, westiyayî, betilî, herişî,
    bêzever, bêtaqet, bêmecal, bêşiyan, bêhêz, bêqewet, qels, lawaz, zeîf

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji bê- + hal.

Werger biguhêre

Zazakî biguhêre

Mane biguhêre

  1. bêhal, kesê nexweş, jar û bêtaqet[1]

Çavkanî biguhêre