herişî

Kurmancî

Rengdêr

herişî

1. perçiqî, bi erdê ve pelixî, zirviçandî, givaştî, merçiqandî,
   tiştê hatî perçiqandin, kesê/a ku hatiye êşandin
   • Serê Sadiq bi laçikeke spî girêdayî bû û ser û çavên wî tev herîşî bûn. — (Mihemed Şarman, Pirça Winda, Avesta, 2016, çapa 2em, r. 51, ISBN 978-605-5585-41-9)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: هەرشی‎

Etîmolojî

ji herişîn

Werger

• Erebî: مسحوق‎ → ar, مطحون‎ → ar, مجروش‎ → ar
• Îngilîzî: crushed → en
• Tirkî: halsiz → tr, bitkin → tr, dağılmış olan → tr