bêhalî

Kurdî

Navdêr

bêhalî mê

1. rewşa bêhalbûnê
2. bêtaqetî, bêmecalî, bêşiyanî, bêpertavî, pîrî, qelsî, lawazî, fanîtî, demîtî, westiyayî, nexweşî, xestebûn^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Jê

• (Lêker) bêhalî bûn

• (Navdêr) bêhalîbûn

Etîmolojî

Ji bêhal + -î

Werger

• Almanî: Kränklichkeit → de m, ^?Gebrechlichkeit → de m
• Erebî: ^?الودب‎ → ar
• Inglîzî: acedia → en, caducity → en, infirmity → en
• Tirkî: bitiklik → tr, bitkinlik → tr, halsizlik → tr, kırgınlık → tr