demîtî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɛmiːˈtiː/
• Kîtekirin: de·mî·tî

Navdêr

demîtî m

1. rewşa demîbûnê
2. pîrî, bêhalî, bêtaqetî, qelsî, lawazî, fanîtî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji demî +‎ -tî.

Werger

• Îngilîzî: caducity → en
• Tirkî: geçicilik → tr