kerixî

Kurmancî

Rengdêr

kerixî, r-ya req

1. mandî, betilî, westiyayî, qerimî, şeqî, mehû
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bêçare, bêtaqet, tehibî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
3. tişta ku rizîya ye û hilweşiya ye. zebeşên me giş kerrixî ne, qesra asûran kerrixî ye.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• kerrixî
• kerixiyayî
• kerrixiyayî

Têkildar

• kerixandî
• kerixok

Etîmolojî

• kerixîn

Werger

• Almanî: müde → de
• Erebî: ^?متعب‎ → ar
• Farisî: بیمار‎ → fa, خسته‎ → fa
• Îngilîzî: tired → en, weary → en
• Tirkî: yorgun → tr, ^?müteneffır → tr, ^?müteneffir → tr, çürüyüp yıkılmış → tr