mehû

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
mehû	mehûtir	herî mehû (merkezî) tewrî mehû (rojavayî) mehûtirîn (soranîzm)

mehû

1. betilî, kerixî, mandî, westiyayî, qerimî, şeqî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• mehî
• mahû
• mahv (di bin tesîra tirkî de)
• mehv (di bin tesîra tirkî de)

Jê

• (lêker) mehû kirin
• (lêker) mehû bûn
• (navdêr) mehûkirin
• (navdêr) mehûbûn
• (rengdêr) mehûkirî
• (rengdêr) mehûbûyî

Etîmolojî

Ji erebî محو (meḥû), têkilî إمحاء (imḥai).

Werger

betilî — binêre betilî