Rengdêr

biguhêre

mandî

  1. westiyayî, betilî, qerimî, kerixî, bêtaqet
    • Wê rojê gelek mandî bû, can û leşê wî westay bûn. — (Xelîl DuhokîAntolojiya Çîroka Nû ya Kurmancên Başûr, Weşanên Nûdem, Stockholm, 1994)
  2. tehibî, şeqî, mehû, bêçare[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Etîmolojî

biguhêre

Ji man, ji forma berê *mandin.