mehî

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mehî	mehî
Îzafe	mehiya	mehiyên
Çemandî	mehiyê	mehiyan
Nîşandera çemandî	wê mehiyê	wan mehiyan
Bangkirin	mehiyê	mehiyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mehiyek	mehiyin
Îzafe	mehiyeke	mehiyine
Çemandî	mehiyekê	mehiyinan

mehî mê

1. muçe, miz, meaş,
   diravê ku karker her mehê carekê werdigirin
   • Bo zanîn, General Şêx Elo qesreke mezin li bajarê Stanbûlê heye, ew qesir wî bi sed û pêncî hizar dolaran kirriye û her sal dema ew diçe Europa, ew xêzana xwe di wê qesrê de dihêle ta dema vegeryana wî. Li wê qesrê zêrevanek heye û ew zêrevan mehiya xwe ji Fermandeya Behdînan ya Leşkirê Kurdistanê digire, ango ew zêrevan weke pêşmerge li fermandeyê qeyd kiriye û ew bi xwe li bajarê Stanbûlê dimîne. — (Binav Sindî, Generalên me dixwazin Tirkiyê dagîr bikin!, Lotikxane.com, 9/2006)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مه‌هی‎

Etîmolojî

Ji meh + -î

Jê

• mehîtî

Werger

• Erebî: ^?تجلط‎ → ar, ^?خاثر‎ → ar, ^?خثر‎ → ar, ^?صئك‎ → ar, ^?طثر‎ → ar
• Tirkî: aylık → tr

Rengdêr

mehî

1. her meh, mehane
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. li gor mehan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)